ഒരു ക'ഴു'ത

ഒരു കവിതയെഴുതാനെന്തു വേണം?
പേനയും കടലാസുമൊരു തൂലികാ നാമവും


ഭാവന? പ്രതിഭ?
അതു പണ്ട്, കാലമെത്ര പുരോഗമിച്ചു
ഇന്നതു വേണ്ട, തീരെ വേണ്ടാ
ഇന്നു കാട്ടില്‍ മരങ്ങളുണ്ടോ, പുഴയില്‍ വെള്ളമുണ്ടോ?
കടും കാടും പുഴ പുഴയും, കവിതയും അങ്ങിനെ തന്നെ


ഭാഷയും വ്യാകരണവും?
പുറന്തോട് പൊട്ടിക്കൂ, പുറത്ത് വരൂ
വ്യാകരണമെന്നതൊരറുപഴഞ്ചന്‍!
നേരോ? അതും വേണ്ടേ?
നേര്? അതെന്ത് സാധനമെന്റെ കുട്ടീ?


എങ്കിലീ കവിതയൊന്നു നോക്കൂ.
ഹാ! ബലേഭേഷ്! ആധുനികം
അത്യാധുനികം, ഉത്തരാധുനികം
മറന്നല്ലോ പക്ഷേ തൂലികാ നാമം?
ഇല്ല, മറന്നിട്ടില്ല- ഒരു കഴുത!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
കഥ, കവിത, ചെറുകഥ, നീണ്ടകഥ, നോവല്‍ എന്നിവയിലൊന്നും ഉള്‍പ്പെടാത്ത ഒരു സാധനമാണിത്. ലോകസാഹിത്യശാഖയില്‍ ഇതിന് പേരില്ല, അംഗത്വവുമില്ല. ഇതില്‍ കലയില്ല, ഇതുണ്ടാക്കാന്‍ തല ഉപയോഗിച്ചിട്ടുമില്ല. ലോക സാഹിത്യത്തറവാടിനു ഈ എളിയവന്റെ ഒരു മഹത്തായ സംഭാവനായി ഇതിനെ കണക്കാക്കുക.

മെയ്ക്കിംഗ് ഓഫ് കഴുത.

എല്ലാം വളരേ പെട്ടെന്നായിരുന്നു. ഉച്ച ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷമാണ് പ്രാഥമിക ലക്ഷണങ്ങൾ  കണ്ടു തുടങ്ങിയത്. മനസ്സിൽ എന്തോ ഒരു വിങ്ങൽ, കൈകൾക്ക് ഒരു തരിപ്പ്. നിൽക്കാനോ ഇരിക്കാനോ പറ്റുന്നില്ല. ഒരു കുണ്ഡലിനി ഇഫക്ട്. വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വരുന്നില്ല. ഒരു വെമ്പൽ. വല്ലാത്തൊരു പരവേശം. രോഗമെന്താണെന്ന് ഏകദേശം പിടി കിട്ടിയെങ്കിലും ചികിത്സയെന്തെന്നറിയില്ല. പെട്ടെന്നാണ് സംഘർഷഭരിതമായ മനസ്സിൽ ഒരാശയം പൊട്ടിവന്നത്.

ഫേസ്ബുക്കിൽ ഒരു സ്റ്റാറ്റസ് അപ്ഡേറ്റിട്ടു. കൊമ്പൻ എന്ന വൈദ്യർ പറഞ്ഞുതന്ന ഒരൊറ്റമൂലി പരീക്ഷിച്ചു നോക്കി. അഞ്ചു മിനുട്ടോളമെടത്തു ഒന്നു തുടങ്ങിക്കിട്ടാൻ, പിന്നീടൊരു പ്രവാഹമായിരുന്നു. വൃത്തവും ലക്ഷണവും അലങ്കാരവുമൊന്നും പഠിച്ചിട്ടില്ല. പ്രാസമൊരു പ്രയാസമാണെന്ന് മാത്രമറിയാം. അതെല്ലാം ആറ്റിലെറിയാൻ തിരുകല്പ്പനയിട്ട മഹാകവയിത്രി കനിമൊഴിയാളെ മനസ്സിൽ ധ്യാനിച്ച്, ബൂലോഗത്തെ ഉത്തരാധുനിക കവികളേ ഇതാ.....

ബോധം വന്നപ്പോൾ തലക്കുമുകളിൽ കറങ്ങുന്ന ഫാനില്ല, ചുറ്റും ഡോക്ടറോ നേഴ്സുമാരോ ഇല്ല. മുന്നിലെ വരമൊഴി പാഡിൽ ഒരു "സൃഷ്ടി" നിന്നു മോണകാട്ടി ചിരിക്കുന്നു. ഞാനൊരു പിതാവായിരിക്കുന്നു!!! എന്നിൽ നിന്നും പിറവിയെടുത്ത എന്റെ സ്വന്തം സൃഷ്ടിയിതാ!!! സന്തോഷം കൊണ്ട് ഒന്നു കുണ്ഡലിനി തുള്ളി പൂർവ്വസ്ഥായിയിലെത്തിയപ്പോളാണത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. സൃഷ്ടിക്ക് കൈകാലുകളില്ല! കണ്ണുകളും കാതുകളുമില്ല! തലയില്ല, മെയ്യില്ല. ഹാ....ഇനി നിങ്ങ്ളൊന്നു നോക്കൂ ജീവനുണ്ടോന്ന്!!!